Büyükşehir yasası tartışılırken birçok maddesine karşı çıkmıştık. Ama sonunda hükümetin dediği oldu, kendi görüşlerine uygun bir yasayı önümüze koydular. 2014 yılında Muğla büyükşehir oldu. Yasaya göre ilçe belediyelerinin çoğu yetkisi Muğla Büyükşehire devredildi. 2014-19 arası Osman Gürün ile Behçet Saatcı arasındaki paylaşım kavgalarıyla günler geçip gitti. Sonunda paylaştılar ama bu sefer de yeni seçimler geldi, Fethiye Belediyesi Osman Gürün'e yakınlığı ile bilinen Âlim Karaca'ya geçti. 2019'dan beri Fethiye'yi Âlim Bey yönetiyor, aslında o yönetiyor, Osman Abi'nin şube müdürü olarak idare diyor. Kavga, gürültü, sürtüşme yok, günler akıp geçiyor.
Ya bir de sürtüşme olsaydı diye düşündüm. Aklıma birden cenaze işleri geldi. yasaya göre cenazeyi kaldırmak ilçe belediyesine ait, ama gömmek büyükşehirin görevi. Dedi, ki, ilçe yöneticileri ile büyükşehir yöneticilerinin arası bozulmuş. Bu ayrılık cenaze işlerine de yansımış. İlçe belediyesi görevli aracı aldığı cenazeyi mezarlığın kapısına getirmiş. Mezarcı tutturmuş "ben sizin belediyenin getirdiği cenazeyi gömmem" diye. Al başına belayı. Vallahi cenaze ortada kalıp gider.
İktidar arada bir Büyükşehir Yasasının aksayan yerlerini değiştireceğim dediyse de şimdiye kadar harekete geçmedi. Ancak önceki hafta sevindirici bir haber aldık, MHP lideri Devlet Bahçeli Cumhuriyetin 100. yılına 100 il ile gireceğimiz müjdesini verdi. Derin bir oh çektik, artık Muğla'nın vesayetinden kurtuluyor, kendi kendimiz idare edebilmek hakkını yeniden elde ediyorduk.
Fethiye'nin il olma lafı ilk olarak rahmetli Özal tarafından ortaya atılmıştı. O tarihlerde Fethiye gibi ilçelerde devlet hizmetlerinin birçoğu verilemiyordu. İnsanlar ufak bir evrak imzalatmak için Muğla'ya gitmek zorundaydı. Ama Fethiye il olunca tüm devlet hizmetleri gelecek bu da büyük bir kolaylık sağlayacaktı. Bu nedenle il olma düşüncesi coşkuyla karşılandı. Özal'ın ömrü yetmedi, arkasından rahmetli Demirel de aynı konuyu ortaya attı, Fethiye mutlaka il olacaktı. Sözler tutulmadı, il hayali suya düştü.
O zaman da söyledik, şimdi yineliyoruz. Fethiye'nin il olması Fethiye'ye birşey kazandırmaz. Şu anda hemen tüm devlet hizmetleri Fethiye'den görülebiliyor. İl olunca da bunlara fazla bir ek olmayacak. Belki birkaç yüz memur kadrosu oluşturulacak. Devlet kapısında kuyruk bekleyen diplomalı işsizlerin bir bölümü iş bulacak. Bunun yanı sıra küçük ilçelerden işlerini görmeğe gelen vatandaşlar günü birlik bir hareketlilik sağlayacak, o kadar. Turizm artmaz, tarımda patlama olmaz, ama kiralar ve konut fiyatları patlar. Oluşabilecek belki de % 1lik nüfus artışı mülk sahiplerine yeni zamlar yapmak için yeni bir heyecan, yeni bir cesaret verir, o kadar.
Olaya bu açıdan bakınca pek heyecan verici gözükmüyor. Ancak bir de büyükşehirden kurtulma sorunu var, esas kıyamet orada kopacak. Şimdiye kadar Muğla Fethiye'nin tüm gelirine el koydu. Bunun en çarpıcı örneği su ücretleri. Fethiye'nin suyu hiçbir işlem yapılmadan yer çekimiyle kaynağından geliyor. İlaçlandıktan sonra abonelere dağıtılıyor. Öte yandan Bodrum'un suyu barajlardan ve kuyulardan geliyor. Zaten yetersiz olan su yaz aylarında nüfusun olağanüstü artması nedeniyle iyice azalıyor. Şebekenin de kaçaklarla dolu olması nedeniyle sıkıntı iyice büyüyor. Buna çözüm olarak da Büyükşehir su fiyatını her yıl katlayarak artırıyor. Ama Bodrum'daki su fiyatı Fethiye'deki su fiyatı ile aynı. Bu demektir ki her su kullandığımızda cebimizden birkaç kuruş Bodrumlulara aktarılmış oluyor. Neden?
İmar planları Fethiye ile Muğla arasında gidip geliyor. Bu ise hem zaman hem para kaybına neden oluyor. Ören yerleri sahipliği sürekli tartışma konusu oluyor. Bu ve bunun gibi sıkıntılar Fethiye'nin Muğla'dan bağımsızlığını kazanmasında önemli gerekçelerdir diye düşünüyorum.
Bir de akıllara gelen bir soru var. Eskiden Fethiye'nin il olması gündeme geldiğinde bütün sivil toplum örgütleri, odalar, dernekler ayaklanır, hepsi desteklemek için kuyruğa girerdi. Şimdi bakıyoruz hiç kimseden ses çıkmıyor. Neden? Yoksa birşeyler kaybetmekten mi korkuyorlar. Biliyoruz ki devlet büyükşehir belediyelerine hizmet yapması için çok büyük fonlar aktarıyor. Bu fonlar hangi doğrultuda kullanılıyor, hizmet hangi kesimlere yapılıyor. Bu fonların kullanımında terazinin ibresi nereye doğru kayıyor? Bunların cevabı verilmeli.
İşin siyasi yönü de var. Fethiye'ye ve diğer il olacak ilçelere bağlanacak köyler, bunlara ek olarak ilçeler arası yer değiştirmesi düşünülebilen bir kısım köyler hep birlikte ele alındığında o ilin siyasal yapısını değiştirme sonucunu da doğurabilir. Örneğin Seydikemer, Kaş, Dirmil, Çameli, Ortaca, Dalaman, Köyceğiz toplamında muhalefetin çıkarabileceği milletvekili sayısı düşer. Acaba bizim odalar ve sivil toplum bundan mı çekiniyor. Bakalım, göreceğiz.