Önceki gün Face Book'ta bir gezinti yapayım dedim. Vatandaşın biri LGBTI tutkunlarını eleştirirken kısaca şöyle söylüyor :" Biz bunların cezalandırılması, veya toplum dışına itilip işkence edilmesi taraftarı değiliz. Onlar da insandır, herkes gibi yaşama hakları vardır. Ama lütfen bizi rahat bıraksınlar, çocuklarımızı kendilerine benzemeleri için baskı altına almasınlar."
Ne var bunda? Adam doğru söylemiş. Ben de şöyle bir yorum yaptım "LGBTI ruhsal bir hastalıktır. Tedavi edilmesi gerekir". Birkaç saat sonra yine sosyal medyaya döneyim dedim. Şöyle bir duyuru karşıma çıktı :"Yorumunuz topluluğumuz standartlarına aykırı görüldüğünden ancak siz görebilirsiniz. Kişi özgürlüklerine aykırı tutumunuzdan dolayı sayfanız 24 saat süreyle her türlü paylaşıma kapatılmıştır. Ben ilkokulda bile öğretmenimden tek ayak üzerinde durma cezası almamış adamım. Elin Amerikan gavuru bana ceza vermiş, benim için şereftir.
Arkasından da şöyle diyor, yeni bir sayfa çıkıyor karşınıza, itirazınız varsa buraya yazıp gönderebilirsiniz. Yani aklı sıra savunmamı alacak. Tamam diyerek tıkladım. Karşıma şöyle bir duyuru çıktı "Özür dileriz, Covid-19 salgını nedeniyle savunmanızı alacak personel sayımız yetersiz kalmıştır. Bu nedenle savunmanızın alınması uzun bir süre gecikebilir". Yani o işi de Covid'in üzerine yıkıp gitti bizim Coniler.
Benzer bir olay bundan üç yıl önce de başıma gelmişti. Yine LGBTI ile ilgili bir yazı idi. Akşam vakti o zaman çalıştığım gazetenin sekreteri "Akın Bey, bizim patron bu yazıyı biraz yumuşatmanızı istiyor" dedi. Yazının yumuşağı, serti mi olurmuş. Kimseye hakaret etmedik, kimseyi tehdit etmedik. Bu sorunla ilgili tıp otoritelerinin görüşlerini aktardık. Çektim gittim. Bizim gazetenin sahibi değişmiş, yeni sahip LGBTI savunucularına daha yakın olmak istiyor, belli ki önündeki engeli kaldıracak. Buyursun, yapsın, gazete onun.
Diyeceğim o ki bizim ülkede LGBTI karşıtlarını dokuz köyden kovarlar. Ne yapayım ben şimdi. Pembe etek giyip, bacaklarımdaki tüyleri kazıyıp sokakta o kılıkta mı dolaşayım saygın bir kişi olabilmek için.
Ama şayet LGBTI taraftarı birisiyseniz bütün kapılar size açılır. Artık kültürlü, saygın ve Batılı bir beyefendi olmuşsunuzdur. Süslü teyzeler sizinle konuşmak için sıraya girerler. Kendilerini solcu diye tanıtan ama aslında ırkçı, faşist bir Batı hayranı çeteden farkı olmayan bir kısım siyasi partiler sizi saflarında görmek için yarışa girerler. Bu kadar ilgi odağı olunca da gerçekle bağınızı kaybetmeğe başlar, hayalinizden konuşmaya başlarsınız. Örneğin bir LGBTI taraftarı önceki gün şöyle bir yazı yazmış "Anneler çocuk doğurur, onların erkek veya kız olacağına çocuk büyüyüp reşit yaşa gelince kendisi karar verir".
LGBTI çılgınlığı ne yazık ki toplumumuzun her alanında aldı başını gidiyor. Batıdan fonlanan bir kısım medya, büyük şirketler gençleri tuzağa düşürmek için ellerinden gelen her şeyi yapıyorlar. Yakında bunlar dayatmalara da başlarsa hiç şaşmayalım. Peki bu telaşın sebebi nedir? Bize göre LBGTI lobisi arkasındaki faizci baronların bir projesi. Dünyayı cinsiyetsiz, az nüfuslu, steril insanların yaşadığı bir yer haline getirmek istiyorlar. Bir çeşit yıkım projesi. Bunun için de gençlerin beyinlerini tutsak alıyorlar.
LGBTI kısaca insanlarda çocuk yaşlarda başlayıp çevrenin etkisiyle gelişen bir ruhsal problem. Erken yaşta farkına varılıp tedaviye başlanırsa kontrol altına alınabiliyor. Bazı bilim adamlarına göre belirli kişilerde LBGTI olmaya karşı kalıtımsal eğilim var. İnsanlar aslında erkek ve kadın olarak, tam teşekküllü doğuyor. Ama çocuğun küçük yaşta ebeveynleri arasında gördüğü olumsuz ilişkilerin etkisiyle çocukta kendi cinsine karşı bir eğilim oluşuyor. Ergenlik çağına gelindiğinde gencin kendini topluma kabul ettirme çabasının bir yansıması olarak farklılık isteği de eklenince bu hastalık gelişiyor. Dikkat edilirse LGBTI hastalarının tamama yakın kısmı parlak renkli giysiler giyiyor, toplumun tepkisini çekecek davranışlarda bulunuyor.
Tedavi uzun süreli ve yorucu. Bu nedenle anne babalar çocuklarına dikkat etmeli, bir davranış bozukluğu gördüğünde psikologların yardımına başvurmalı. İşin bir de devletimize düşen yönü var. Yurt dışından gelen tepkileri hiç göz önüne almadan LBGTI propagandasına karşı katı yasaklar konmalı. Çocukları sapkınlığa yönelten her türlü yayın, oyuncak ve benzer eşyaların üretim ve dağıtımı engellenmeli. Okullarda özendirici olmamaya dikkat ederek bu işin zararları anlatılmalı. Sivil toplu örgütleri geçtiğimiz pazar günü İstanbul'da yaptıkları yürüyüş ve toplantıların benzerlerini ülkenin her yerinde yapmalı. Öte yandan LGBTI'li kişileri de toplumdan dışlamamalı, onların kendi aralarında gettolar oluşturarak bu virüsün yayılıp kuvvetlenmesine yardımcı olmaları engellenmelidir.
